مراحل ایجاد گشت ارشاد بصورت امروز

 سلام همینطور که در قسمت قبل گفتم بعد از اجباری شدن حجاب عده ای اعتراض کردند وعده ای دیگه از مردم هم خواستند جلوی اون عده دیگه رو بگیرند واقدام متقابل کردند واین وسط گروهی عناصر معلوم الحال هم از اب گل الود ماهی گرفتند وجو رو یه تشنج کشوندند عده ای از روی نادانی به بی حجابها متعرض شدند وعده ای هم مغرضانه وبرای تخریب مذهبی ها اقدامات بدی کردند برای همین امام گفتند برخورد با بدحجاب باید توسط حکومت باشه وبر همه حرام است دخالت کنند  حکم امام در روز سیزده تیر به این شرح است:

بسم اللَّه الرحمن الرحیم

ممکن است تعرض به زنها در خیابان و کوچه و بازار، از ناحیه منحرفین و مخالفین انقلاب باشد. از این جهت، کسى حق تعرض ندارد و این گونه دخالتها براى مسلمانها حرام است، و باید پلیس و کمیته‏ها از این گونه جریانات جلوگیرى کنند. 

روح اللَّه الموسوی الخمینى‏

بعد از اون با وجود مخالفتهای روحانیون با اعمال رفتارهای خودسرانه عده ای تندروی میکردند و برخوردهای تند داشتند که این اصلا درست نیست یکی از کسانی که برخورد خیلی سختی با بدحجابها داشت اکبر گنجی بود که اون موقع به اصطلاح پاسدار بود اما الان توی لندن .....بگذریم منظورم اینه که هرجا افراطی باشه بدنبالش تفریطی هم هست  

قانون مجازات اسلامی بعد از همه این فراز و نشیب‌ها و در آبان‎ماه 1362 در شرایطی به تصویب رسید که پیش از آن، زنان عملا در عرصه عمومی محجبه شده بودند

روزهای آخر تیر 1363 تظاهرات متعددی در نقاط مختلف تهران علیه بدحجابی برگزار شد که در بعضی نقاط به درگیری با زنان بدحجاب و حمله به بوتیک‌های فروش لباس‌های نامناسب انجامید. وزارت کشور از اعطای مجوز برای این تظاهرات خودداری کرده بود، اما مانع حضور مردم نشد و تنها در محل‌های درگیری افرادی را دستگیر کرد. تظاهر‎کنندگان از عملکرد گشت‌های ارشاد به‎شدت ناراضی و خواستار برخورد جدی‎تر با بدحجابان بودند؛ در حالی که سرپرست دایره امر به معروف و نهی از منکر، هدایت و ارشاد را وظیفه اصلی نیروهای خود می‌دانست. برای فهم بهتر رفتار معترضین باید به یاد آورد که سال‎های میانی دهه 60 اوج جنگ تحمیلی بود و اغلب خانواده‌های انقلابی و مذهبی داغدار شهیدی یا چشم‎انتظار عزیزی بودند و تحمل نداشتند که ارزش‎های‎شان از سوی پایتخت‎نشینان به سخره گرفته شود.

تیرماه 1364: اخطار به اهل فساد و فحشا و منکرات که در صورت ادامه اعمال، از کلیه منافع و مصالح از جمله استخدام در ادارات و مراکز دولتی محروم می‌شوند.

اردیبهشت 1365: تهدید به برخورد قانونی با بدحجابی و فروشندگان لباس‌های مبتذل و ضداخلاقی و پس از مدتی اعتراف به معطل ماندن طرح مبارزه با بوتیک‌ها به‎دلیل فقدان قانون مناسب.

اردیبهشت 1366: معرفی طرح جدید مبارزه با بدحجابی از سوی وزیر کشور که مانع استفاده این افراد از کلیه امکانات دولتی و عمومی می‌شود.

بهمن 1366: اعلام طرح جایگزینی و مبارزه ریشه‌ای با باندهای فساد و منکرات.

فروردین 1368: تقاضای شورای‌عالی قضایی برای برخورد فعال نیروی اجرایی و انتظامی با بدحجابی.

آذر 1368: اعلام برخورد قاطع دادگاه‌ها با بدحجابی از سوی رییس قوه قضاییه.

اردیبهشت 1369: اعلام جزییات طرح مبارزه با منکرات و بدحجابی.

خرداد 1370: خبر اجرای طرح مبارزه با بدحجابی و نظارت بر اماکن عمومی.

تیر 1371: تهدید کسانی که مقید به حدود الهی و انقلابی نیستند، از سوی رییس‎جمهور وقت.

دی 1372: اعلام این‌که سیاست دولت در مورد بدحجابی بر هدایت افراد استوار است.

خرداد 1375: اعلام خبر اجرای طرح مبارزه با بدحجابی در تهران از سوی وزیر کشور. نگاهی کوتاه به موضع‎گیری‌های مسئولین در مقابل بدحجابی نشان می‌دهد راهکارهای اجرا شده کمکی به حل مسئله نکرده‎اند.

در آخرین ماه‌های ریاست‎جمهوری سیدمحمد خاتمی در سال 1384، طرح گسترش حجاب و عفاف که از ابتدای دهه 70 در دستور کار شورای‌عالی انقلاب فرهنگی قرار داشت، به تصویب رسید که راهبردها و راهکارهای اجرایی هرکدام از دستگاه‌ها در آن مشخص شده بود؛ اما این مصوبه در دولت بعدی نیز اجرایی نشد. نگرانی از این وضعیت فرهنگی جامعه در این دوره در کلام و نوشته‌های طیف مذهبی و انقلابی نمایان بود

تبلیغات انتخاباتی ریاست‎جمهوری نهم، با موضوع برخورد با بدحجابی گره محکمی خورد و بیشتر کاندیداها شاید برای کسب رأی بیشتر، برخورد با بدحجابی را بی‎اهمیت نشان می‌دادند و آن را از اولویت‌های خود عنوان نمی‌کردند. طرفداران حجت‎الاسلام هاشمی رفسنجانی تحت حمایت ستاد انتخاباتی‎اش این‎طور نشان می‌دادند که بی‎حجابی مطلوب آن‎هاست و دختران بدحجاب، شمال شهر تهران و برخی شهرستان‌ها را با رقص و پایکوبی پر کردند و دکتر احمدی‎نژاد هم در برنامه گفت‎و‎‎گوی ویژه خبری قبل از انتخابات گفت که مو و مانتوی دختران مسئله دولت نیست.

اما با تغییر دولت و بر سر کار آمدن دولتی با شعارهای انقلابی موسوم به اصول‎گرا، تغییر رویه در بحث مبارزه با بدحجابی محتمل به‎نظر می‎رسید.

اردیبهشت 1385: کلیات، و دی‎ماه همان سال طرح اصلاح شده ساماندهی مد و لباس در مجلس و شورای نگهبان به تصویب رسید که یک طرح زیربنایی در مبارزه با بدحجابی محسوب می‌شد و وظیفه کلیه دستگاه‌های دولتی در آن مشخص بود. به این ترتیب، طرحی بر انبوه طرح‌های گذشته افزوده شد که تا این لحظه هنوز عملی نشده است.

تیر 1385: مراجع عظام، آیت‎الله گلپایگانی، مکارم و فاضل از کم‎توجهی مسئولین دولتی نسبت به مسائل دینی و فرهنگی به خصوص حجاب، ابراز نگرانی کردند.

اردیبهشت 1386: گشت‌های ارشاد دوباره شروع به کار کرد اما برخوردها ملایم و محدود به تذکر لسانی بود.

سال 1387: برخوردهای جدی‎تری با زنان بدحجاب که از سوی فرمانده نیروی انتظامی تهران، مانکن‌های متحرک نامیده می‌شدند، صورت گرفت. این برخوردها بعضا منجر به کشمکش زنان با نیروهای انتظامی شد. فیلم‌های تهیه شده از این وقایع در مقیاس وسیع منتشر شد و انتقادات فراوانی را متوجه نیروی انتظامی کرد؛ در حالی‎که همزمان بازخوردهای مثبتی از سوی جمعی از مردم نیز دریافت می‌شد.

ودر سالهای بعد دوباره برخوردها کم کمتر شد وتا امروز این سردرگمی ادامه داره چیزی که کاملا واضحه اینه که اگر چه برخورد با بدحجاب از طریق پلیس ممکنه حجاب رو به بدحجاب نقبولونه اما جامعه از اسیبهای دیگری که یکیش ترویج بدحجابیست ایمن میشه و دیگه اینکه برخورد پلیس با بدحجاب باید در کمال ارامش وادب ومتانت باشه که کما این سالهای اخیر اکثر برخوردها اینچنین بوده مگه اینکه خود اون بدحجاب دست به خشونت بزنه وسعی بر مظلوم نمایی وجلب توجه کنه که اکثر دختران ما اینچنین نیستد 

در ادامه چند عکس درمورد برخورد پلیس با بدحجابان میذارم ببینید در این عکسها خشونت میبینید ؟؟؟؟

لینکهای مفید:

http://sajednews.com/index.php/politics/3374-1391-05-06-06-19-07

http://hayaut.blogfa.com/post-56.aspx

http://www.masontube.ir/1391/03/01/post-2118

http://www.tikpix.org/show.php?ID=1263



http://www.sedaghatnews.ir/Pages/News-2931.html



http://www.zibaweb.com/hejab.htm

عکسای ادامه مطلب رو از دست ندید

تمام قسمتهای این پست از اول تا اخر

عکسای زیادی بود همین فک کنم کافی باشه بهر حال خواهران وبرادران نیروی انتظامی طبق قانون دارن انجام وظیفه میکنن البته بجز اون عده که رفتارهای زشت نشون دادن که البته بیشتر در سالهای اول انقلاب بود امروز اکثرا با سعه صدر برخورد میکنند واصلا انصاف نیست اینچنین عده ای اونا رو مورد سرزنش وحتی فحاشی قرار بدن  

البته باید بگم تعداد زیادی از امران به معروف هم هستند که توسط اراذل ویا....مورد تعرض قرار میگیرند که رسانه ها هیچ وقت روی اونا شانتاژ خبری نمیکنن واین عده بسیار مظلوم میمونن

من یه قسمت دیگه که احتمالا قسمت پایانی باشه در باره حجاب مینویسم که اون نتیجه همه این بحثاث ودر اون قسمت احتمالا دل  خواهرای بدحجابم یکمی خنک میشه این بحث رو پی گیری کنید