سلام اقا مرتضی
من بچه شاه عبدالعظیم هستم . اینجانب ، اکنون چهل و شش سال تمام دارم ... دارای فوق لیسانس معماری از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران هستم . تصور نکنید که من با زندگی به سبک و سیاق متظاهران به روشنفکری ناآشنا هستم . من از راه طی شده با شما حرف می زنم ... خوشبختانه زندگی مرا به راهی کشانده است که ناچار شدم رودربایستی را نخست با خودم و سپس با دیگران کنار بگذارم و عمیقا بپذیرم تظاهر به دانایی هرگز جایگزین دانایی نمی شود ، باید در جستجوی حقیقت بود . و این متاعی است که هر کسی براستی طالبش باشد ، آنرا خواهد یافت ، و در نزد خویش نیز خواهد یافت . حقیر هر چه آموختم از خارج دانشگاه است . بنده با یقین کامل می گویم که تخصص حقیقی در سایه تعهد اسلامی بدست می آید و لاغیر... ( وااااا اقا مرتضی؟؟؟؟ از شما بعیده برادر چه بی کلاسی هاااا الان بازار تکنوکراتها دوباره داره گررررم میشه.... همین حرفا رو میزدید که تا زنده بودید انواع برچسبا رو بهتون میزدن دیگه
)
من اونروز نفهمیدم چی گفت اما امروز قلبم وروحم وجسمم همه وهمه در جهت آرمانهایش قرار گرفته ... برای شادی روحش صلوااات 
هست از غم او، سینه ی عالم پر آه
خدا کجا و سیلی خوردن
لا حول و لا قوه الا بالله